De Keltische levensboom

Au, wat is heling soms pijnlijk!

Ik zie het om me heen gebeuren. Degene die op een diepe laag bezig zijn met energetische heling worden ziek, komen in een relatiecrisis of hebben last van depressieve gevoelens. Ascendentie symptomen noemde iemand het in een artikel over de afgelopen volle maan. Nou ik herken ze allemaal.

Zo loop ik bijvoorbeeld al een tijdje rond met buikpijn. De ene keer voel ik het meer dan de andere maar het is steeds aanwezig. Ik kan voelen dat het te maken heeft met de helingsronde waar ik in zit. Er zijn namelijk een paar diepe thema’s waar ik me de afgelopen tijd mee heb verbonden. De pijn die al generaties en levens teruggaat komt aan het licht (elke ervaring gebeurt tegelijkertijd maar zo is het gemakkelijker te begrijpen wat ik bedoel).

Tijdens een sessie die ik had met mijn coach ging ik de pijn in mijn buik verkennen. Geweld, onderdrukking en machteloosheid kwam voorbij. Maar ook verdriet, schaamte en angst. Na een tijd alles gevoeld te hebben, alles te zijn geweest, kwam ik op een plek in mezelf die goed werd beschermd. Een plek waar een ‘magisch heksenboek’ lag. Toen ik vroeg om precies de bladzijde te laten zien wat ik nu mocht van belang was, kreeg ik een beeld te zien.

Het beeld leek erg op de Keltische levensboom.
Wortels in de aarde en takken naar de hemel. Aan de ene kant van de boom was het nacht en aan de andere kant dag. Het voelde als een heilig symbool. Ik werd die boom. Wouw! Krachtdieren, engelen, vrouwen en mannen verzamelende zich om mij heen. Wat een diepe verbinding met alles. Wat een heilig moment.

Niet veel later kwam er een grote golf die alles meenam onderweg. Ook de boom. Toen alles geabsorbeerd was door het water zag ik dat de boom horizontaal draaide. De wortels waren geplant in mijn buik, de stam er net buiten en de takken raakte iedereen die ik ken, heb gekend of ben geweest in andere levenservaringen. Ook mijn voorouders zag ik aan het uiteinde van de takken. Er werden signalen uitgezonden en opgevangen via de boom.

Het voelde heel vertrouwd en was dan ook verrast doen mijn coach vroeg om de buik uit mijn buik te trekken. Toch was deze optie op de één of andere manier aantrekkelijker dan om het te laten zitten. Later kreeg ik door van de beschermer van het ‘magische heksen’ boek waar het symbool in stond, dat ik de boom niet altijd juist gebruik.

De boom hoort verticaal. Ik mag me verbinden met de aarde en de hemel. Door die verbinding verzamelen anderen zich om mij heen en wordt de verbinding heilig. Maar zodra de boom horizontaal gaat in mijn buik verbind ik me vanuit mijn persoonlijke behoeften, mijn overlevingsstrategie, met anderen. Ik ga zorgen of pijn dragen voor anderen. Ik ga op zoek naar erkenning bij anderen. Ik hou me in voor anderen. Kortom, de signalen die over een weer worden afgegeven zijn niet persé bekrachtigend voor mij(n zijn).

In mijn buik had ik allerlei informatie opgeslagen, diep verstopt. Nu ik er energetisch ben ingedoken heb ik de informatie tot me genomen en geïntegreerd. De boodschappen zijn gehoord, gezien en doorvoeld. De heling is heeft op een diepe laag plaatsgevonden. Omdat energie sneller trilt dan de materie is de pijn in mijn buik nog niet helemaal verdwenen.

Heling heeft tijd nodig. Door het tijd te geven, schep je ruimte. Ruimte om het leven te laten stromen zodat er precies gebeurt wat de bedoeling is.

Dus ja, heling doet soms pijn. En toch… de angst voor de pijn is vaak groter dan het doorvoelen van de oorspronkelijke pijn. Ik weet inmiddels dat het doorvoelen van oude pijn zo bevrijdend werkt. Het brengt een oneindige innerlijke vrede. Dit is hoe de nieuwe aarde vorm krijgt. Voorbij de angst, omarmen wat er is. Leven vanuit je centrum, vanuit je hart, zonder oordeel maar met Liefde.

Durf jij het aan om diepe heling aan te gaan?
Kom dan naar één van onze diepgaande retraites!